ก่อนอื่น สิ่งแรกที่เราอยากบอกก็คือ ตอนนี้เราเหมือนจะยุ่งมากกก ถึง มากกที่สุด ฉะนั้น เวลาอัพบล็อกก็จะน้อยลง ถึงแม้ตอนนี้มีเรื่องอยู่ในหัวที่อยากเขียนเยอะ แต่เวลาไม่เอื้อเลยจริงๆ T^TTT
เมื่อวาน เป็นวันแรกที่เราไปเรียน AUA ซึ่งคอร์สที่เรียนคือ AEP หรือ Advance ENglish Program ซึ่งเหมาะมากสำหรับคนที่จะไปเรียนต่อเมืองนอก หรือว่าจะเข้าเรียนภาคอินเตอร์ต่างๆ เพราะเนื้อหาจะเน้นทางด้านวิชาการมากกว่าการใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน
ภาคเช้า
เราเรียนอ่านและเขียนซึ่งส่วนตัวได้อยู่ค่อนข้างสูง. ดังนั้นเพื่อนร่วมห้องจึงค่อนข้างเก่งมากกก มีทั้งคนเตรียมไปต่ออังกฤษและเมกา ซึ่งส่วนมากเขาก็ไปเรียนปริญญาโทกัน
เมื่อวาน เนื่องจากเป็นวันแรก ก็จะเน้นให้พร้อมสำหรับการเรียนก่อน มีทั้งให้เขียน และให้พูด Discussion ในกลุ่ม ซึ่งอีกสิ่งหนึ่งที่ช่วยให้บรรยากาศการเรียนเป็นไปได้ด้วยดีก็คือทุกคนกล้าพูด กล้าถาม
เรื่องที่เราจะเรียนในภาคเช้าช่วง 3 อาทิตย์แรก เราจะเรียนเรื่องมนุษยวิทยา Anthopology เหมือนวานก็มีพูดถึงเรื่องขอศาสนาไปบ้าง แต่คาดว่าน่าจะมาต่อกันที่วันนี้
ส่วนการบ้าน เยอะมากๆๆ
ทั้ง เขียนสรุปและวิเคราะห์ข่าว อ่านหนังสือที่กำหนดให้จบบทแรก ตอบคำถามในแบบฝึกหัด
ภาคบ่าย
มีคนน้อยลงหน่อย ซึ่งเราว่าก็ดี เพราะเราจะมาเรียนในเรื่องของการฟังและพูด
ซึ่งเขาไม่เน้นให้พูดเฉยๆ แต่หนักไปทางการ Presentation มากกว่า
วันนี้ก็ต้องพรีเซ็นต์ไปนั่งกลางห้องพูดเรื่องเกี่ยวกับอะไรสักอย่าง
สำหรับคาร์สนี้ เราว่าก็ดีเหมือนกัน เพราะเน้นให้เราได้นำเสนอ และหลักการที่ถูกต้อง
เห็นบอกว่ามีต้องทำ Power Point ด้วย
อ๊าากกกก ดูจริงจังสุดๆ
ความรู้สึกก็คือเหนื่อยกว่าไปโรงเรียนอีก เรียนวันหนึ่งห้าชั่วโมงแบบเต็มที่ แต่ก็ดี หวังว่าภาษาอังกฤษเราจะดีขึนนะ
ถ้าว่าง จะมาอัพให้บ่อยที่สุดนะคะ มีอะไรอยากคุยทิ้งไว้ในเพจนะ เพราะ FB น่ะ เข้าทุกวัน ยังไงก็น่าจะตอบเร็วกว่านิสสสนึง
อีกสิ่งหนึ่งที่เราได้รู้สำหรับการเรียนภาษาอังกฤษก็คือ เราต้องกล้าพูด กล้าถาม พยายามนำเสนอออกไปเลย แม้บางทีเราอาจมีความเห็นไม่ตรงกัน แต่ต่างคนก็ต่างภูมิหลังมันก็ไม่ผิด อยู่ที่ว่าเรามีเหตุผลมาสนับสนุนพอไหม
และที่สำคัญก็คืออย่าไปบ่นหรือวิจาร์ณคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องสำเนียง ฝรั่งน้อยคนที่จะบ่นคนต่างชาติเรื่องสำเนียง อาจมีบ้างถ้าเป็นครูอาจารย์ และเด็กที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรก เขาก็ไม่เคยพูดเหมือนกัน
เห็นแต่คนไทย ที่ชอบบ่นว่าสำเนียงเพื่อนหรือใครห่วย เราว่าจุดสำคัญของภาษาไม่ใช่อยู่ที่สำเนียง แต่อยู่ที่ว่าเราสามารถสื่อสารและเรียบเรียงสิ่งที่เราจะนำเสนอได้แค่ไหน ตราบใดทีคนฟังเข้าใจ เราว่ามันก็โอเคอยู่
การตัดสินคนจากสำเนียง เราว่าก็เหมือนตัดสินคนจากลายมือ ไม่ใช่คนที่ลายมือไม่สวยจะเป็นคนเขียนไม่เก่งอย่างเดียว ดังนั้น เราเป็นคนไทยพูดภาษาไทยเป็นภาษาแรกทั้งนั้น อย่าตัดสินใครหรือวิจาร์ณจากสำเนียงนะคะ
(เพราะการวิจารณ์สำเนียงคนอื่น ทำให้คนๆนั้นไม่กล้าพูด ก็ยิ่งไม่พัฒนาเข้าไปใหญ่เลย)