Top 5 my inspiration

เราเชื่อว่าทุกคนก็มีสิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจของตัวเอง อาจเป็นคน หนังสือ ละคร หรือหนังดีๆ สักเรื่อง สำหรับเราก็มีเหมือนกัน และนี่คือสิ่งที่จะเอามาแชร์ในโพสนี้ เป็นสิ่งที่เรียกว่าทุกครั้งที่เปิดดู หยิบมาอ่าน ก็ทำให้เรามีแรงบันดาลใจมหาศาล

สำหรับใครที่มีอะไร เป็นแรงบันดาลใจ มาเล่าแบ่งปันกันได้นะคะ เราจะได้หาแรงบันดาลใจเพิ่มเติม เพื่อมาเติมไฟให้ตัวเอง ให้ขยัน/ตั้งใจ/มีความฝัน และกล้าที่จะเดินตามสิ่งที่ตัวเองเชื่อเนอะ…….

มาเริ่ม Count down แรงบันดาลใจของเรากันดีกว่า

5. Love Story In Harvard

เรื่องนี้คิมแตฮีเล่น ดังนั้นนางเอกเลยทั้งสวย/เก่ง/นิสัยดี….ครบเครื่องมาก เราชอบที่พระเอกนางเอกชวนกันเรียนตลอด ว่างๆเกือบทั้งเรื่องก็จะเห็น 2 คนนี้อ่านหนังสือๆๆๆ ตลอดเวลา ดูแล้วได้แรงบันดาลใจอยากไปฮาร์วาร์ดบ้างอะไรบ้าง….

สำหรับสถานที่ถ่ายทำ บางคนบอกว่าไม่ได้ไปถ่ายที่ ฮาร์วาร์ด….แต่ที่รู้ๆ คือห้องสมุด/หอพัก/ ห้องเรียน สวยแบบคลาสิกสุดๆ

ทีสำคัญในเรื่องนางเอกเป็นคนจนค่ะ คือบ้านยังไม่มีจะอยู่ ต้องทำงานหาเงินตลอด….ดูไปก็อดชมไม่ได้ (แม้จะเป็นละครก็เหอะ) เขาทำได้ไง เรียนก็หนัก ต้องทำงานหาเงินอีก นางเอกเป็นนักเรียนแพทย์ ส่วนพระเอกอยู่ Harvard Law school……ลูกออกมาต้องเป็นอัจฉริยะแน่ๆ

จริงๆ แล้วยังมีหนังอีกหลายเรื่อง ที่เราจะเปิดดูบ่อยๆ เวลาต้องการแรงบันดาลใจ อย่าง Thank you (ซีรีย์เกาหลี) ฯลฯ

4. เด็กเกาหลี

ฟังดูแปลกๆ มีเด็กเกาหลีเป็นแรงบันดาลใจเนี่ยนะ

แต่จริงค่ะ…ทุกวันนี้ถ้าเราเหนื่อย ไม่มีแรงอ่านหนังสือ ความขี้เกียจมาเยือน เราจะหาคลิป หรือรูป เกี่ยวกับชีวิตเด็กเกาหลีมาเสพ….. จะทำให้ขยันขึ้นเป็นกอง

สำหรับเรา เราว่าคนเกาหลีไม่ได้ฉลาดกว่าเราเลยนะ แต่ว่าเขาขยันกว่าเรามาก เวลาได้ดูก็จะรู้สึกว่า เราก็ทำได้/เราก็จะประสบความสำเร็จแบบเขาได้ ถ้าเราขยันพอ =_=

จริงๆ ก็ไมไ่ด้จำกัดอยู่แค่คนเกาหลีหรอก เราก็จะอ่านเรื่องราวของคนที่ขยัน คนที่เรียนเก่ง หรือเพื่อนที่ขยันไปเรื่อย เพื่อให้เป็นแรงจูงใจให้ตัวเอง…..

ทุกวันนี้ ถ้าเหนื่อยมากๆ (แต่อยากฮึดทำงาน/เรียนต่อ) เราจะท่องประโยคของตัวเองว่า “คนเกาหลีทำได้ เราก็ต้องทำได้” หรือบางทีก็กินกิมจิแล้วก็กล่อมประสาทตัวเองเบาๆ ว่าเราเป็นเหมือนคนเกาหลีแล้ว เราต้องทำได้!!

3. อัจฉริยะ…เรียนสนุก

หนังสือเล่มนี้ทำให้ความคิดของเราเปลี่ยน…..เปลี่ยนแบบเปลี่ยนเหมือนหน้ามือเป็นหลังมือเลย

ตอนแรกก่อนจะอ่าน น่าจะอยู่ ม.3 ชีวิตกำลังอยู่ในช่วงสับสนสุดๆ หลายคนบอกว่าเราไม่มีพรสวรรค์ทางภาษา ภาษาอังกฤษแย่มาก (อย่างที่บอก เราเรียนแต่โรงเรียนรัฐที่ภาษาอังกฤษก็แบบ…..นะ) เราก็จะยึดติดกับความเชื่อเรื่องพรสวรรค์ไง ว่า เราไม่มีพรสวรรค์เรื่องนี้ เราทำไม่ได้หรอก….

แต่จะบอกให้เลยว่าจริงๆ แล้วพรสวรรค์เป็นเรื่องหลอกลวง ไม่มีใครเกิดมาก็พูดภาษาอังกฤษได้เก่ง หรือว่าจับพู่กันวาดรูปได้เลย ทุกอย่างอยู่ที่การฝึกฝน ฝึกฝน และ ฝึกฝน

อย่างบางคนจะชอบบอกว่าเรามีพรสวรรค์เรื่องการเขียน (หรอ?) แต่ถ้าเรามองตัวเอง เราก็แค่คนที่ชอบเขียนเฉยๆ ก็เลยเขียนบ่อย เขียนได้เรื่อยๆ เหมือนได้สะสมชั่วโมงบินมามากกว่าคนอื่น

ง่ายๆ คือ เราชอบที่เขาบอกว่า ไม่มีใครเป็นอัจฉริยะตั้งแต่เกิด…..หลังจากอ่านเล่มนี้ และเก็ทไอเดีย(คือต้องใช้เวลาในการอ่านหลายรอบเหมือนกัน ถึงจะเข้าใจอย่างถ่องแท้ เพราะอ่านรอบแรกๆ ก็จะเข้าใจแค่วิธีการว่าเราควรเรียนยังไงดี)

หลังจากนั้น เราก็ทำในสิ่งที่อยากทำ ถึงจะไม่มีพรสวรรค์ทางภาษา (อย่างที่คนอื่นเขาบอก ก็พยายามๆ จนดีขึ้นกว่าเก่ามาก) แต่บางอย่างเช่นวาดรูป ก็ยังทำไม่ได้อยู่ดีไม่รู้ทำไม 55+

2. บันทึกน้ำตา 1 ลิตร

เรื่องนี้ชอบมาก พระเอกในเรื่องน่ารัก <<ไม่ใช่ละ

คือเรื่องนี้เคยมีคนให้คำจำกัดความว่า Sad but inspire ซึ่งถ้าใครยังไม่เคยได้ดู ก็แนะนำให้ไปหาดูนะ ถึงเป็นเรื่องเศร้า ที่ต้องเสียน้ำตาเกือบทุกตอน แต่มันไม่ได้หดหู่เหมือนซีรีย์เกาหลีหลายๆ เรื่องหรอกนะ ดูจบไม่หดหู่แน่นอน

เรื่องนี้เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่ออายะ ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย โดยอาการของโลก จะเพิ่มหนักขึ้นจาก วิ่งไม่ได้ เดินไม่ได้ กินไม่ได้ ไปจนถึงสุดท้ายที่พูดไม่ได้ หรือขยับไม่ได้เลย (และจบด้วยเธอเสียชีวิต)

แต่เด็กคนนี้ก็พยายามทุกวิถีทางที่จะให้เธอมีชีวิตให้ได้ เรื่องนี้ดูแล้วได้ข้อคิดเยอะมากๆ

ถ้าเราดูหนังเกาหลีที่เศร้าๆ เราจะเป็นอารมณ์แบบ โลกนี้โหดร้าย……อยากตายตามนางเอก/พระเอกไปด้วย แต่เรื่องนี้ไม่ ดูแล้วรู้สึกอยากมีชีวิต อยากออกไปวิ่ง ไปใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ชอบที่อายะ แม้จะอยู่บนโลกใบเดียวกับเรา มองเห็นอะไรหลายๆ อย่างที่เหมือนๆ กับเรา แต่แค่ในมุมที่แตกต่าง เขาสามารถเห็นมุมสวยๆ ในชีวิตได้มาก

ทุกคำพูดของเธอคือแรงบันดาลใจจริงๆ…….ขอบคุณนะ อายะจัง

(ถ้าดูเรื่องนี้ก่อนเลือกสาย คงเลือกศิลป์-ญี่ปุ่นไปแล้ว……ความผิดพลาดของตัวเอง)

คนสุดท้าย คิดว่าทุกคนคงเดาใจเราได้นะ

1. พัค วอนฮี และหนังสือของเขา เรียน 9 ได้ 10

หนังสือเล่มนี้ใครยังไม่เคยอ่าน….ไปอ่านซะ ที่บ้านเรามีตั้ง 2 เล่ม ของเราเล่ม ของน้องสาวอีกเล่ม…..บ้ามาก (ซื้อมาพร้อมกันด้วยนะ คนขายก็มองหน้างง55+)

ประวัติย่อๆ ก็คือเป็นเด็กที่ขยันตั้งแต่เด็ก จบม.ปลาย จากโรงเรียนมินโจก สมัครมหาวิทยาลัย 11 ที่ ได้หมด ทั้ง Harvard, Princeton, Stanford etc. ตอนนี้จบปริญญาโทจาก ฮาร์วาร์ดสาขาเศรฐศาสตร์ (กำลังทำปริญญาเอกอยู่มั้งถ้าแปลไม่ผิด)

ใครบ้าคลั่งชอบมากๆ ก็เข้าไปดูสัมภาษณ์เขาได้ที่

 เป็นภาษาเกาหลีล้วน ไม่มีซับ แต่มีพาไปเยี่ยมโรงเรียน/ พาไปบ้านเขา ไปดูว่าเขาอ่านหนังสือยังไง…..

คือ หนังสือเล่มนี้สำหรับเรามันคือเหตุผลที่เรามาต่อเมกาค่ะ เรารู้สึกว่าเราน่าจะทำได้นะ (แต่ไม่ขยันเท่าเขา เลยได้เรียนบอสตันเหมือนกัน แต่คนละฝั่งแม่น้ำ55+)

นอกจากพักวอนฮีแล้ว อีกคนที่เราชอบมากๆ ไม่แพ้วอนฮีเลยก็คือ พี่ทิมพิธา (คนนี้เราเรียกพี่ได้ เพราะเขาแทนตัวว่าพี่กะเรานะ)

เขาเป็นคนที่มีความรู้เยอะมาก แล้วก็เก่งมากๆ ชอบความคิด อยากขอยืมสมองเขามาบ้างในเวลาที่คิดงานไม่ออก เป็นคนที่ทุกครั้งที่เราได้อ่านหนังสือเขา หรือฟังสัมภาษณ์ เราจะได้มุมมองใหม่ๆ เสมอ และเป็นแรงบันดาลใจให้เราที่สุดคนหนึ่งเลย…

ส่วนที่เหลือไหนๆ พูดถึงแรงบันดาลใจของเราก็จะขาดบุคคลต่อจากนี้ไม่ได้ นั่นก็คือ

(ต่อจากนี้จะไร้สาระมากๆ)

พี่แอฟ ทักษอร…..

คืออยากสวยแบบเขา ชอบมานานมากๆ ตั้งแต่ตำนานสมเด็กพระนเรศวรนู่น แล้วอยากสวยแบบนี้ ดูดีแบบนี้ แต่ไม่เอาสงกรานต์นะ จะเอาจุงกิ ^_^

ซงจุงกิ

พี่ชาย.รอยยิ้ม.แรงบันดาลใจในยามที่เหนื่อยล้า ….. ขอบคุณ

เรามาชอบเขาตอนเรื่อง Ob&Gyn ก็ถือว่านานแล้วเหมือนกัน นอกจากหน้าตาแล้ว นิสัยก็ชอบนะ (ถึงจะดูแปลกๆ << บางคนบอกว่าเถื่อนก็เหอะ)

Shannon – Hangukdrama

คนนี้คือคนที่ทำให้เราและอีกหลายคนรู้สึก ว่าการเรียนภาษาด้วยตัวเองมันทำได้ แล้วประสบความสำเร็จได้ด้วย

Moon Chae won

นางมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่เราชอบเขามาก เขาคือนางเอกเรื่อง Princess man และ Nice guy เราชอบการวางตัว บุคลิก ทัศนะคติบางอย่าง เขาน่าสนใจมาก

ใครมีอะไร เป็นแรงบันดาลใจ ก็เล่าให้ฟังบ้างนะ…..เราอยากรู้ ตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในช่วงตัวขี้เกียจบุกรุก แล้วเหมือน ความขยันกำลังจะพ่ายแพ้ ต้องการหาแรงบันดาลใจโดยด่วน ^^

2012.08.13