“ถ้าคุณใช้เวลา 8 ชั่วโมงในการตัดต้นไม้ 6 ชั่วโมงจะหมดไปกับการเลื่อยไม้”
นี่คือคำกล่าวของ Abraham Lincoln ต้องการบอกว่าเวลาที่เราจะเริ่มทำอะไรก็ตามไม่ใช้เอาแต่ “ขยันทำแต่อย่างเดียว” เราต้อง “มีเป้าหมายว่าจะทำไปเพื่ออะไร” และหาวิธีที่เหมาะกับเราที่สุด
เพราะถ้าทำผิดวิธีก็ไม่ต่างจากเอาผ้าขี้ริ้วสกปรกมาทำความสะอาดบ้าน ที่ยิ่งทำ ก็ยิ่งสกปรกมากขึ้น แล้วก็ตำหนิตัวเองว่า ไม่พยายาม ไม่ตั้งใจ บ้านถึงไม่สะอาดสักที !!
อาจารย์บอกว่าสิ่งที่หนุ่มสาวขาดไป ไม่ใช่ความสามารถ ไม่ใช่ใบประกาศ แต่คือ “การทบทวนตัวเอง”
มีหลายคนที่ไม่เคยถามตัวเองว่าเราต้องการอะไร เอาแต่บ่นว่าเรียนหนัก ต้องเตรียมตัวสอบมากมาย ไม่มีเวลาทำอะไรเลย ต้องเรียนพิเศษมากมาย เพราะบางทีเห็นเพื่อนเรียนก็เรียนตามบ้าง พ่อแม่สั่งให้ทำ ก็คิดว่าเราควรทำ
สิ่งที่จะทำให้เราประสบความสำเร็จคือ
- มีเป้าหมายที่ตัวเองต้องการ
-
เลือกวิธีที่เหมาะกับตัวเอง
-
ลงมือทำอย่างจริงจัง
หลายคนอาจอยากถามกลับว่า “การทบทวนตัวเอง” ต้องทำยังไง การทบทวนไม่ใช่แค่คิดวนไปวนมากให้รอบคอบเท่านั้น แต่สิ่งที่เราต้องการนั่นก็คือ ประสบการณ์ หรือการลงมือทำจริงๆ ต้องอ่านหนังสือมากๆ ต้องพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็น (ไม่ใช่ Gossip เรื่องชาวบ้าน55+) ต้องออกไปเที่ยว “เพื่อหาประสบการณ์”
จริงๆ สิ่งที่จำทำให้เรารู้ตัวเอง ไม่มีอะไรดีเท่า “ประสบการณ์” ถ้าถามว่า อยากได้ประสบการณ์ต้องทำอย่างไร คำตอบคือก็ต้องลองเสี่ยงออกไปทำดู มีหลายคนชอบถามว่า งานนี้เหมาะกับฉันไหม ฉันจะชอบงานแบบนี้หรือเปล่า ไม่มีอะไรดีเท่าเราหาโอกาสเข้าไปทำงานนั้นด้วยตัวเอง
จริงๆ ช่วงเวลาวัยรุ่น วัยหนุ่มสาว เป็นช่วงเวลาที่มีค่ามาก เพราะเรายังมีแรง มีพลัง มีความหวัง และกล้าที่จะออกไปลองทำอะไรมาต่างๆ อย่าคิดว่าเหนือยหรือว่าเสียเวลา นอนเล่นอยู่ห้องแอร์ที่บ้านดีกว่า
อาจลองออกไปทำงานอาสาสมัคร ออกไปทำงาน Part time (เดี๋ยวนี้จบ ม.3 ก็ทำได้แล้ว) เงินอาจไม่เยอะ และเราก็อย่าเพิ่งคิดถึงเรื่องเงินตอนนี้ แค่ลองออกไปดูว่าชีิวิตนอกโรงเรียนและบ้าน มีอะไรบ้าง….ไมแน่เราอาจได้ไอเดียใหม่ๆ เช่น คิดค้นร้านแฮมเบอร์เกอร์แข่งกับแม็ค55+
ตอนนี้คิดว่าหลายคนบ่นๆ ว่า ไม่มีเวลาอ่ะ เพราะเอนทรานมันโหด ไม่เป็นไร เราเข้าใจ ตอนหน้าจะมาต่อว่าเราจะหาประสบการณ์ชีวิตได้จากอะไรอีกบ้าง……
กระจกเอาไว้ทบทวนตัวเอง
Alittleparfait 
สวัสดีค่ะพี่เพรฟ หนูติดตามพี่มา 2 ปีกว่าๆแล้ว ครั้งแรกที่สร้างบล็อคของตัวเองเพราะอยากติดตามพี่เพรฟโดยเฉพาะ 555 ท้อทีไรเปิดอ่านบล็อกของพี่หนูก็มีกำลังใจขึ้นเยอะ ให้พลังสุดๆ จนถึงตอนนี้กลับมาอ่านบล็อกเก่าๆ มีกำลังใจอ่านหนังสือสอบกลางภาคขึ้นตั้งเยอะ ขอบคุณมากๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ สู้ๆ นะๆๆ เวลาเห็นคอมเม้นต์ พี่ก็ได้กำลังใจเหมือนกัน ^^
สำหรับเราการสอนพิเศษก็เป็นการหาประสบการณ์อย่างหนึ่ง
ถึงจะเสียเวลาอ่านหนังสือ แต่ถ้าเราสอนวิชาที่เรากำลังเรียนในเอก
เราไม่ได้เสียเวลาเลย เพราะเท่ากับเราทบทวนวิชาไปในตัว
>w<