ใช้ Flashcards ช่วยจำ

โพสนี้เป็นโพสที่ 100 แล้ว (เย้ๆ) ภายในเวลาเกือบ 1 ปี เขียนไปได้ 100 โพสพอดี ซึ่งโพสนี้จะเป็นโพสสุดท้ายของเดือนนี้ด้วย เพราะเราจะหนีไปเที่ยวแล้ว (ฮู้..) กลับมาเดือนหน้า มาฉลองวันเกิดบล็อกกัน!!

วันนี้ เรามาพูดถึงเรื่องการใช้ Flashcards สำหรับจำคำศัพท์และเทคนิกนิดๆหน่อยๆกันดีกว่า…..

ซึ่งเรื่องเกี่ยวกับความจำ/การจำหนังสือ-คำศัพท์ เคยโพสไว้ในโพสก่อนๆแล้วดังนี้

ท่องหนังสือให้มีความสุข

เทคนิกการท่องศัพท์จากรุ่นพี่ ฮาร์วาร์ด

เผื่อใครยังไม่รู้จักเจ้า Flashcard  ก็มาทำความรู้จักกันก่อน

Flashcard ก็คือบัตรคำนั่นเอง เด็กนักเรียนเมกา จะนิยมใช้กันมากทั้งในโรงเรียนแล้วก็มหาลัยเลย เพื่อนเราที่เคยไปแลกเปลี่ยนบอกว่าเห็นทำกันทีเป็นปึกๆ แล้วเขาก็ไม่ใช่แค่จดคำศัพท์ไว้ท่องอย่างเดียว บางคนก็เขียนสูตรเคมี สูตรเลขหรือแม้แต่ วิชาสังคม ก็เขียนคำที่เป็นหัวใจหลัก (+ความหมาย/องค์ประกอบ ไว้ด้านหลัง)

พอว่างเมื่อไหร่ก็หยิบขึ้นมาท่อง

จริงๆ ก็มีขายนะ แต่แพงอ่ะ.

สำหรับวิธีการทำก็ง่ายแสนง่าย ใช้กระดาษเอ4 มาตัดแผ่นนึงจะได้ 8 หรือ 16 แล้วแต่ว่าเราอยากให้เจ้า Flashcard มีขนาดเท่าไหร หรือถ้าอยากให้สวยก็ไปซื้อกระดาษสีแผ่นใหญ่ๆ มานั่งตัดระหว่างดูละคร…..ประหยัดเวลาได้
ตัดเสร็จแล้วก็มี 2 วิธีคือ ใช้หนังยางมัดเป็นปึกๆ หรือเจาะรูแล้วห้อยห่วงทองซึ่งแบบหลังจะไม่หาย พกพาสะดวก แต่ถ้าจะใช้สำหรับท่องคำศัพท์แนะนำให้มัดเป็นปึก เพราะเราจะได้สลับบัตรคำเหมือนสับไพ่ได้….แล้วถ้าคำไหนจำได้แม่นๆแล้วก็เอาออกไปไว้อีกกอง

 

ที่สำคัญคือ บางทีเวลาที่เราจำคำศัพท์ เราจำเรียงคือ จำได้ว่าคำแรกความหมายคืออันนี้ คำต่อไปความหมายคืออันนั้น (โดยที่ยังไม่ได้ดูเลย) ถ้าใช้บัตรคำก็จะช่วยได้ตรงที่ว่า เราจะสลับตำแหน่งคำพวกนี้ได้….แล้วเราก็จะจำตัวคำศัพท์ได้จริงๆ ไม่ได้จำได้จากตำแหน่งที่มันอยู่

ซึ่งส่วนตัวก็ใช้วิธีนี้ตอนท่องศัพท์ SAT ก็ช่วยได้อยู่ เพราะถ้าจำจากชีทที่เป็นปึก เราจะจำตำแหน่งได้เลยว่าคำแรก ความหมายคือผิดปกติ คำต่อไปความหมายคืออยู่ติดกัน ……..

แต่ ก็ต้องจำไว้ว่า การใช้บัตรคำเป็นแค่ “ตัวช่วย” ให้เราำจำคำศัพท์ได้แม่นขึ้น/ง่ายขึ้น แต่ถ้าเราเขียนเสร็จแล้วก็เก็บไว้ในตั้งไม่หยิบมาท่อง สุดท้ายก็จำไม่ได้อยู่ดี

ซึ่งการใช้บัตรคำ บางคนก็ชอบ บางคนก็ไม่ แล้วแต่คน เมื่อก่อนเราก็ชอบ แต่ตอนนี้เรียนญี่ปุ่นก็ไม่ได้ใช้ …..แล้วแต่อารมณ์ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ท่อง ท่อง ท่อง ให้ได้

ที่สำคัญคือต้อง อ่านมากๆ

มาว่าักันต่อถึงการจำคำศัพท์ดีกว่า

มีหลายคนนะ ที่บอกว่าการจำคำศัพท์ด้วยบัตรคำทำให้จำไม่ได้นาน…..เพราะสิ่งที่สำคัญคือเราต้องได้ใช้ ได้ทวนตลอด ตอนนี้ศัพท์ SAT ผ่านไปปีเดียวก็ลืมแล้ว…เสียดายเหมือนกันแต่ขี้เกียจท่องอ่ะ

– อ่านเยอะๆ และหลากหลาย

การเจอคำศัพท์ที่เรารู้สึกคุ้นๆจากการอ่าน สนุกกว่านั่งท่องศัพท์เฉยๆเยอะ ที่สำคัญถึงเราจะจำไม่ได้ทันที ถ้าอ่านบ่อยๆ ก็จะจำได้ในที่สุด เคยมีผลวิจัยออกมาว่า ถ้าเราได้ทำ/เจอ สิ่งเดิมๆถึง 20 ครั้ง (โดยไม่ได้ตั้งใจจะจำ) เราจะจำได้เองโดยอัตโนมัติ

ที่สำคัญ คำศัพท์จากการอ่าน เดาง่ายก็มาโดดๆ เยอะ ซึ่งเราก็อาจทำได้ดังนี้คือ

1. อ่านบทความ ขีดเส้นใต้คำที่ไม่เข้าใจ

2.เปิดดิก แล้วก็จดคำศัพท์นั้นลงไปในสมุด พร้อมความหมายและตัวอย่างประโยค สำหรับภาษาอังกฤษไม่เคยทำ แต่ส่วนตัวเวลาเรียนภาษาเกาหลี ก็จะจดประโยคตัวอย่างลงไปตลอด เพราะบางคำถึงรู้ความหมายแต่ก็ใช้ไม่ถูก

1. อ่านบทความอีกที เข้าใจมากขึ้นแน่นอน

2. ฝึกเขียนคำศัพท์ใหม่ลงกระดาษ ช่วยได้นะ แต่ต้องเขียนแบบ  by heart ไม่ใช่มือเขียน ตาดูทีวี กันนี้ก็ไม่ได้ (วิธีนี้ ส่วนตัวไม่ได้ใช้….ขี้เกียจ)

3. อ่านบทความอีกรอบก็ดี แล้วก็เชคว่าเราเข้าใจทุกคำป่ะ

หรืออีกวิธีก็คือ ถ้าเราเขียนไดอารี่ มีคนคุยเป็นภาษานั้นอยู่แล้ว ก็พยายามใช้ศัพท์ใหม่ที่ได้เรียนดู วันนี้เราเขียนคำว่าวิวทิวทัศน์เป็นภาษาญี่ปุ่นในไดอารี่ ไป 3 รอบ จำได้เลย โดยไม่ต้องท่อง…..