….เราก็ต้อง พยายามต่อไป
อยากบอกว่า การเรียนภาษาหรือการเรียนอะไรก็แล้วแต่นั้น
ส่วนหนึ่งของเส้นทางที่เราต้องฝ่าฝันก็คือความรู้สึก “ท้อ”
เรียนไปสักพัก ก็อาจรู้สึก
นี่มันใช้สิ่งที่เราอยากทำหรือเปล่า
หรือเราควรไปทำอย่างอื่นแทน (เรียนภาษาอื่นแทน)
บางครั้ง เราก็ถามตัวเองเหมือนกัน
ว่า คิดถูกหรือเปล่าที่เรียนญี่ปุ่น
หรือจริงๆ ควรเรียนเกาหลีแทน
แต่ สุดท้าย เราก็ตอบตัวเองว่ามันไม่ผิด
ยังไงก็คิดถูกที่เรียนญี่ปุ่น
(แล้วเดี๋ยวค่อยไปเรียนเกาหลีที่หลัง ^^)
เราเชื่อ ว่าคนเรา ถ้า “ท้อ” แต่ไม่ “ถอย”
สักวันเราก็จะไปถึงทางที่เราที่เราฝัน
แต่ถ้าเรา “ท้อ” แล้ว “ถอย” หลัง
เส้นทางที่เราฝันก็เป็นเพียงแค่ฝัน
การสอบ บางครั้งมันอาจทำลายความตั้งใจที่มี
มันอาจทำให้เราท้อ
แต่การสอบมันก็เป็นเพียงส่วนของเส้นทางอันแสนยาวไกล
การสอบไม่ใช่จุดสิ้นสุด
มันเป็นเหมือนสะพานเล็กๆ ที่บนเส้นทางของเรา
วันนี้เราอาจยังไม่พร้อมที่จะข้าม
แต่เมื่อไหร่ที่เราพร้อมและแข็งแรงพอ
เราก็จะข้ามมันไปได้แน่นอน
การสอบผ่าน หมายถึงเราพร้อมที่จะก้าวไปสู่หนทางใหม่
(ที่แน่นอนว่าต้องยากยิ่งขึ้น)
แต่การสอบไม่ผ่าน ก็หมายถึงให้เรากลับมาเตรียมพร้อมตัวเองใหม่
(ให้แข็งแรงยิ่งขึ้น)
เพื่อที่ครั้งหน้า เราจะได้ก้าวไปอย่างมั่นคง
สอบผ่าน ไม่ผ่าน ได้คะแนนเท่าไหร่ ไม่สำคัญ
เท่าความรู้ที่เรามี
เพราะในโลกแห่งความจริง
สิ่งที่ใช้วัดไม่ใช่ตัวเลขบนกระดาษแผ่นเดียว
แต่คือความรู้ที่เราสะสมมา…ตลอดชีวิต
สู้ต่อไปนะ ^_^
พารเฟต์
You must be logged in to post a comment.