The Secret of Park Won Hee (บทสัมภาษณ์ พักวอนฮี)

(รูปรับปริญญาที่ฮาร์วาร์ด )

พอดีไปเจอบทสัมภาษณ์ของพัก วอนฮี อยู่ 2-3 ชิ้น เราก็ลองเอามาแปลดู ไม่ครบหมดแน่ๆ เพราะภาษาเกาหลีเราก็ไม่แข็ง แต่อยากลองดู เพราะคิดว่าก็มีใครหลายคนที่อยากอ่านบทสัมภาษณ์นี้เหมือนกับเรา ^^

พักวอนฮี ก็คือคนที่เขียนหนังสือ “เรียน 9 ได้ 10 เก่งอังกฤษขั้นเทพ” นั่นเอง ใครอยากรู้จักเพิ่ม ลองคลิกแถบด้านข้างบล็อกเราที่เขียนว่า Park wonhee ย้อนดูเอนทรี่เก่าๆ ที่พูดถึงดูก็ได้นะ

“ความอดทนในการเรียนอย่างหนักทำให้ฉันไม่พลาดโอกาสดีๆ”

พักวอนฮี คือเด็กสาวชาวเกาหลี ที่เรียนจบมัธยมปลายจาก โรงเรียนมินโจก ได้ภายใน 2 ปี และได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยท็อปๆ จากอเมริกาถึง 11 แห่ง ล่าสุด (ปี2009) ก็ได้เรียนจบปริญญาตรีควบโทจากฮาร์วาร์ด ในสาขาเศรษฐศาสตร์และสถิติ ตามลำดับ

“ขอให้อดทน ทุกอย่างก็เป็นไปได้”

หลังจากพัก วอนฮีได้รับทุนจาก 2nd Samsung Lee Kun Hee และเข้าเรียนที่ฮาร์วาร์ด เธอก็เปลี่ยนวิชาเอกจากชีวะมาเป็นเศรษฐศาสตร์ “แค่นึกถึงการทดลองทุกคืน ฉันก็เหนื่อยแล้ว” ความสนใจที่เคยมีให้ชีวะก็เริ่มหายไป “อะไีรคือสิ่งที่ฉันชอบกันแน่” นี่คือคำถาม ที่พักวอนฮีกลับมาถามตัวเองอีกครั้ง

“ฉันชอบเลขและเศรษฐศาสตร์ โดยเฉพาะเวลาหน้าหนาวที่ติดอยู่ในหิมะ แต่คลาสเศรษฐศาสตร์ก็ยังน่าสนุกอยู่เสมอ”  เธอจึงตัดสินใจเปลี่ยนมาเรียนวิชาเอกเศรษฐศาสตร์แทน แต่ไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ง่าย และการเลือกสาขานี้เพราะคิดว่าง่ายว่าชีวะก็เป็นความคิดที่เหมือนจะโง่ไปหน่อย เพราะจริงๆ การเรียนเศรษฐศาสตร์นั้น ยากกว่าชีวะ แต่ก็สนุกกว่าด้วยเหมือนกัน

“ฉันตั้งใจว่าจะเรียนให้สนุกอย่างเต็มที่ราวกับว่าการตัดสินใจครั้งนี้เป็นการตัดสินใจที่ผิด แต่เราก็ไม่ควรเสียใจกับการตัดสินใจที่เราทำไปแล้ว เมื่อเลือกเรียนวิชาที่ยากกว่า สิ่งที่ฉันทำก็คือการเรียนให้หนักขึ้น

แค่ตั้งใจเรียน แต่ชีวิตในรั้วฮาร์วาร์ดก็ไม่ง่ายอย่างที่หลายคนคิด ทั้งเวลาที่ไม่เข้าใจเวลาเพื่อนคุยกัน การออกไปเที่ยวกับเพื่อน มันเป็นสิ่งที่ยากมากๆ หลายสิบครั้งที่ฉันอยากกลับบ้าน แต่เมื่อช่วงเวลายากลำบากนั้นเริ่มผ่านพ้นไป ฉันก็เริ่มออกไปทำกิจกรรมต่างๆ เช่นการให้อาหารเช้าคนไร้บ้าน หรืองานอาสาสมัคร แทนที่จะเรียนอย่างเดียว

ปี 2006 ฉันก็ได้เข้ารับการคัดเลือกให้เข้าร่วม Phi Beta Kappa ซึ่งเป็น academic honor society (อันนี้เราแปลเป็นไทยไม่ถูกจริงๆ เป็นเหมือนชมรมสำหรับเด็กเรียนดีมากๆ) และสอบ GRE ได้เต็ม (มั้งนะ อันนี้ไม่ชัวร์) หลังจากนั้นก็เรียนจบพร้อมเกียรตินิยมที่ชื่อว่า Magna Cum Laude (อเมริกา มีเกียรตินิยม 3 อัน อันนี้อยู่ตรงกลางค่ะ)

“ฉันไม่ใช่คนที่ฉลาดมาตั้งแต่เกิด” นี่คือประโยคที่พักวอนฮีบอกกับเรา

“ฮาร์วาร์ดก็เหมือนกับเบียร์แก้วหนึ่ง ฉันเรียนดีก็จริง แต่ก็เหมือนเป็นเโฟมนุ่มๆ ที่อยู่ด้านบน ต่อให้อยากเป็นฟองเบียร์ก็ตาม ฉันพยายามอย่างมากแต่ก็ไม่สำเร็จ โชคดีที่มีอาจารย์คนหนึ่งดึงฉันไว้แล้วก็บอกว่า “ให้เรียนวิชาที่รู้สึกว่ายากเพื่อทดสอบตัวเอง แต่ก็อย่าลืมความสัมพันธ์กับเพื่อน (หัวเราะ)

“คนที่ประสบความสำเร็จคือการได้เป็นคนดีมากกว่าสำเร็จในเป้าหมายของตัว” นี่คือสิ่งที่อาจารย์บอก

ถึงแม่

ขอบคุณที่ให้ฉันเขียนไดอารี่ทุกวัน ทำให้ฉันคิดอย่างเป็นระบบและมีทักษะ creative writing มากขึ้น
ขอบคุณที่ให้ฉันเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็ก เพราะอย่างนี้ฉันถึงสามารถเรียนได้จนถึงขนาดนี้
แม่เคารพในสิ่งที่ฉันเลือกเสมอ ฉันถึงสามารถเรียนได้อย่างสบายๆ มากกว่าคนอื่นๆ
ฉันไม่ใช่คนที่แตกต่างไปจากคนอื่น แต่แม่ต่างหากล่ะที่ต่าง (หัวเราะ)

ที่บ้านกับพ่อและแม่ ฉันก็เป็นเพียงลูกสาวผู้น่ารัก แต่ในโลกจริงๆ ฉันคือผู้ใหญ่คนหนึ่ง และจะเป็นลูกสาวที่น่าภาคภูมิใจ เหมือนที่แม่สอนฉันเสมอ ว่าเราต้องตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

มีต่อภาค 2 ค่ะ