กรรมของคนเรียนเก่ง

คนเรียนเก่งก็มีความทุกข์บางอย่าง…จริงไหมนะ

เมื่อวานกลับนั่งรถไปกลับจากวัดเหนือซานฟรานซิสโกกว่า 5 ชั่วโมง ตลอดทางบรรยากาศสวยมากเลยเป็นหุบเขา เขียวชะอุ่มจากฝนที่ตกไปหยุดตลอดอาทิตย์ ระหว่างทางก็มีสายฝนโปรยปราย แถมยังได้คุยเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับชีวิต หลายๆ อย่าง (พี่ๆ กลุ่มนี้คือกลุ่มที่เรานั่งสมาธิด้วยกัน)

ในรถเรามีพี่ๆ ปริญญาเอก มีพี่คนนึงเขากำลังทุกข์กับการเรียนป.เอก เลยได้มีโอกาสมาแชร์เรื่องราวกัน
คนที่เรียนป.เอก แล้วทุกข์ ไม่มีความสุข พี่ๆ ไม่ใช่คนไม่เก่ง ไม่ใช่คนไม่ขยัน ไม่ใช่คนไม่อดทน ไม่ใช่คนที่รักความสบายจนรู้สึกว่าการเรียนลำบาก คนส่วนมากที่เราเจอ (อาจเพราะมหาวิทยาลัยที่เราอยู่) เป็นคนเก่งมากๆ ด้วยซ้ำ

แต่ที่เขารู้สึกว่าทุกข์ เพราะเขารู้สึกว่าเป้าหมายชีวิตกับตัวตนของเขาและเส้นทางการเรียนป.เอก กระจัดกระจายไปคนละทาง
แล้วเขาเรียนเอกกันทำไหม? นี่คือคำถามเราที่ถามถึงพี่อีกคน พี่เขาเลยให้คำตอบว่า มีเหตุผลมากมายที่เขาเลือก
– หลายคนได้ทุน (มีคนจ่ายเงินให้ฟรีก็เอาสิ ไม่เสียหายอะไร)
– หลายคนอยากเที่ยว อยากใช้ชีวิต ตปท
– หลายคนอยากทำงานที่ใช้ป.เอก
– หลายคนเป็นคนเรียนเก่ง แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองเรียนได้
(ทำว่าทำได้ กับชอบทำมันต่างกันมาก ระวังให้ดี)

นึกถึงบทความที่เพิ่งอ่านเมื่อหลายเดือนก่อน บอกว่านศพ. หลายคนกำลังทุกข์กับการเรียน อาจเพราะมันไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบ คนเก่งอาจมีทางเลือกเยอะ แต่จริงๆ แล้วสังคม เพื่อน ครู พ่อแม่ และค่านิยมก็บังคับให้เขาเลือกเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งอยู่ดี

รู้สึกโชคดีที่ได้คุยกับพี่คนนี้ เพราะเรามีนิสัย ความชอบคล้ายๆ กัน (มองเห็นภาพตัวเองเรียนป.เอกก็คงเป็นแบบนี้) 55 พี่เขาบอกว่ามันคือ “กรรมของคนเรียนเก่ง”
เมื่อก่อนเราชอบพูดว่า “ถ้ามีโอกาสให้รีบคว้าไว้” วันนี้เลยขอเปลี่ยนเป็น ถ้ามีโอกาส ก็ลองคิดดูว่ามันคือสิ่งที่เราอยากได้ไหม อยากไปยืนตรงนั้นไหม ถ้าไม่อยากได้ ก็ไม่ได้เสียหายอะไรที่ปล่อยไป
Ps ไม่ได้บอกให้ขี้เกียจ เพราะถ้าไม่เก่ง แล้วเราอยากได้ทางเลือกนั้น เราก็ทำไม่ได้อยู่ดี แค่บอกว่าคนที่เก่งแล้วมีทางเลือกเยอะ ให้ตัดสินใจดีๆ ถามใจตัวเองมากๆ ว่าอยากได้มันจริงๆ ไหม

ถือเป็นช่วงเวลาดีๆ ในรถ ณ โมเม้นต์หนึ่งเลย