จุฬามีวิชาจีบ มหา’ลัยฉันมีวิชา “วัยรุ่น”

เป็นข่าวครึกโครมกันไปกับวิชาจีบที่จุฬา วันนี้ฉันเลยอยากมาเล่าวิชา “วัยรุ่น” ที่มหา’ลัยฉันให้ฟังบ้าง
วิชาวัยรุ่นที่ฉันกำลังเรียนอยู่เป็นคอร์สที่เพิ่งเปิดใหม่ครั้งแรกในมหาวิทยาลัย
ไม่ได้เป็นการอบรมสั้นๆ แต่เรียนจริงจังตลอดทั้งเทอม มีสอบ มีรายงาน มีเลคเชอร์ มีกลุ่ม discussion
เพราะมีเวลาว่างและหน่วยกิจเหลือพอดี ฉันเลยไม่ลังเลที่จะลง

แด่คนที่อายุ 18-29

รู้สึกไหมว่าเราพยายามค้นหาตัวเอง คุณค่าของเราอยู่ตรงไหน
รู้สึกไหมว่าชีวิตตัวเองเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง มันสามารถเปลี่ยนไปแบบสุดโต่งได้ทุกเมื่อ ทั้งเรื่องงาน ที่อยู่ เพื่อน คนรัก ฯลฯ
รู้สึกไหมว่าเราหมกมุ่นแต่เรื่องของเราเอง เพราะพยายามค้นหาว่าเราอยากทำอะไร กับใคร ที่ไหน
รู้สึกไหม ว่าเรารู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นเด็ก แต่ก็ยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว …เป็นความรู้สึกระหว่างกลาง
และสุดท้าย รู้สึกไหมว่าสำหรับเรามักมองโลกแง่บวก (มากกว่าคนรุ่นพ่อแม่) ทุกอย่าง ทุกความฝันมันเป็นไปได้

ถ้าใครที่กำลังรู้สึกแบบนี้ ก็ขอต้อนรับสู่ era ใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน เราเรียกคนกลุ่มนี้ว่า Emerging adulthood แปลเป็นไทยตรงๆ ก็คือ “ช่วงกำลังพัฒนาสู่การเป็นผู้ใหญ่”
จะเป็น ผู้ใหญ่ตอนต้น (early adulthood) ก็ไม่ใช่อีกต่อไป
จะให้ไปเป็นวัยรุ่นตอนปลายเป็นไม่เชิง (late adolescnec)

แล้วคนรุ่นพ่อแม่ ตายายเขาไม่เจอสภาวะแบบนี้หรอ?
ในหนังสือระบุว่าปัจจัยหลักๆ ที่ทำให้รู้สึกแบบ 5 ข้อด้านบนก็คือคนที่แต่งงานช้า (~30) มีลูกช้า และเรียนจบสูงกว่าระดับม.ปลาย เทียบกับคนรุ่นก่อน และมักเกิดในสังคมเมือง / ประเทศที่พัฒนาแล้วมากกว่า
ถามว่าคนรุ่นพ่อแม่ ตายายเขาไม่เจอจริงๆ หรือ?
ฉันตอบได้เลยว่าจริง หลังจากลองไล่ถามทั้งแม่ ทั้งยายแล้วถึงความรู้สึก 5 ข้อ ก็รู้เลยว่าเขาไม่เจอ ทั้งๆ ที่ทั้งแม่และยายฉันมีลูกคนแรกตอนอายุ 30 และเรียนจบระดับมหา’ลัย
เพราะนอกจากปัจจัยทางกายภาพแล้วยังมีปัจจัยทางสังคมอีก เช่น อิสระเรื่องการมีเซ็กส์ (ไม่จำเป็นต้องแต่งงานก่อนมีเซ็กส์) ผู้หญิงสามารถมีบทบาทมากขึ้น เทคโนโลยี ฯลฯ

สิ่งที่ยากกว่าการมาเป็น Emerging Adult ก็คือเราไม่สามารถขอคำแนะนำจากผู้ใหญ่ได้ตรงๆ เหมือนเมื่อก่อน
เพราะพวกเขาไม่เคยผ่านความสับสน หรือการตัดสินใจเหมือนคนยุคเราๆ
มีหลายคำแนะนำที่ได้รับจากพวกเขาแล้วเรา….เอามาใช้ไม่ค่อยได้

และในคอร์สนี้เราก็จะเข้าไปเรียนรู้แต่ละแง่มุมของคนกลุ่มนี้ ตั้งแต่สมอง ร่างกาย การเรียน คนรัก x เซ็กส์ การทำงาน ความสัมพันธ์กับพ่อแม่ ศาสนาและความเชื่อ ฯลฯ

การตัดสินใจในช่วงอายุนี้จะมีผลกระทบไปตลอดชีวิต

ในห้องเรียน อาจารย์ไม่ได้เน้นวิชาการหนักๆ
แต่จะให้นักเรียนยกมือแสดงความคิดเห็นหรือประสบการณ์ตัวเองต่อเนื้อหาด้วย
ตามประสาเด็กฝรั่งที่ชอบมีส่วนร่วมในห้อง ก็จะยกมือแย่งกันแสดงความคิดเห็นเต็มไปหมด
แค่นั่งฟังเพื่อนๆ พูดก็สนุกแล้ว

นอกจากจะได้ความเข้าใจตัวเองและแนวทางชีวิตมากขึ้นแล้ว
คอร์สนี้ทำให้ฉันรู้สึกอย่างหนึ่งว่า
ปัญหา ความสับสน ความเครียด ความทุกข์ สภาพที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้
…เราไม่ได้อยู่คนเดียว