結び　เพราะการจากลาถูกกำหนดไว้ตั้งแต่แรก

เคยไหม…..
เป็นเพียงการพบกันครั้งแรก แต่กลับรู้สึกเหมือนเขาไม่ใช่คนแปลกหน้า
ฉันไม่แน่ใจว่า เราอาจเคยพบกันในอดีต
หรือ เราอาจเคยเจอกันในอนาคต
แต่ที่แน่ๆ ปัจจุบันนี้เราได้รู้จักกันแล้วจริงๆ

 

อีกไม่นาน เราอาจต้องจากกันอีก
จากกันเพื่อกลับมาพบกันใหม่ หรือไม่อีกเลย

 

結び (มุสึบิ)　เชือกที่ผูกเราไว้วันนี้ ต้องคลายออก และขมวดกลับมาอีกครั้ง
วนเวียนเช่นนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด
นี่คือความจริงที่เราเปลี่ยนแปลงไม่ได้

 

การพบเจอ คือจุดเริ่มต้นของเส้นทางสู่การจากลา
เช่นเดียวกับการจากลา ที่จะนำพาให้เรากลับมาเจอกันอีก
หากกาลเวลาคืออนันต์
จำนวนครั้งที่เราพบเจอเพื่อลาจากก็เป็นอินฟินิตี้

 

เราอาจมองการจากลาครั้งนี้เป็นครั้งใหญ่ ครั้งเดียว และครั้งสุดท้ายในชีวิต แต่เกลียวเชือกมุสึบินั้น พัน คลาย พัน คลาย สลับกันไปมา ไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ

 

เรามองเห็นช่วงเวลาชีวิตเป็นเส้นตรง
อดีต เกิดก่อนปัจจุบัน และปัจจุบันทำให้เกิดอนาคต

 

แต่กาลเวลาที่แท้จริงบนโลกนี้อาจไม่ใช่เส้นตรง
อดีต อาจไม่ได้เกิดก่อนปัจจุบัน
ทั้งสามอย่าง อาจกำลังเกิดพร้อมๆ กันก็ได้

 

อดีตเป็นมายา อนาคตเป็นภาพลวงตา

 

วันนี้ที่เราเจ็บปวดจากการจากลา
วันที่เคยมีเขาอยู่ข้างๆ แต่เชือกของเราทั้งคู่กับกำลังคลายออก
เราสัมผัสเชือกอีกเส้นได้บางเบาขึ้นเรื่อยๆ
เขาค่อยๆ หายไปจากชีวิตเรา

 

ความรู้สึก ณ วันนี้ มันยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าภูเขาหิมาลัยเสียอีก
น้ำตาที่ไหลท่วมในหัวใจ มากมายพอๆ กับมหาสมุทรทั้งห้า
รู้สึกเหมือนโลกทั้งโลก ก็โอบกอดฉันแทบไม่ไหว

 

เพราะความทรงจำของเราถูกจำกัดไว้เพียงในภพชาตินี้
เราเลยไม่รู้ว่าแท้จริงแล้ว เราผ่านการพบ และจากลาเขาคนนั้นมาไม่รู้กี่พันล้านครั้ง
อาจพอๆ กับจำนวนดาวเคราะห์ในจักรวาล ที่เรามองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

 

ความยิ่งใหญ่ของหิมาลัย แท้จริงแล้วมันเล็กยิ่งกว่าฝุ่นผงของจักรวาล
เราเพียงแต่จำไม่ได้ว่าเราเคยผ่านความเจ็บปวดนี้มาแล้ว
เพราะเรามองไม่เห็น
เลยเผลอคิดไปว่าหิมาลัยนั้นเป็นภูเขาที่ยิ่งใหญ่สุดในจักรวาล

 

หนึ่งปี สิบปี ร้อยปี หรือตลอดชีวิตที่เราคลายออกจากกัน
สักวันเราก็จะกลับมาพบกันใหม่อีกครั้ง
แม้ว่าวันนั้น เราจะกลับมาเป็นคนแปลกหน้าอีกครั้ง

 

เพราะความทรงจำคือกลไกการทำงานของสมอง
ที่มีวันหมดอายุตามร่างของเราในแต่ละภพชาติ
แต่ความรู้สึกนั้นอยู่ในจิตวิญญาณ
ที่เดินทางข้ามเงื่อนไขของกาลเวลาได้ไม่จำกัด

 

ถึงฉันจะมองไม่เห็นอนาคต และจำอดีตไม่ได้
แต่การที่เราได้เจอกันในวันนี้
คือสิ่งยืนยันว่าเกลียวเชือกของเราทั้งสอง
……..ถูกผูกเอาไว้ด้วยกันตั้งแต่เริ่มต้น

 

 

Inspired by kimi no na wa