Summer’s Vibe : ฤดูกาลแห่งการหมักดอง

ถ้าถามถึงฤดูโปรด ฉันเชื่อว่าคนไทยร้อยทั้งร้อยคงไม่มีใครตอบว่าฤดูร้อน เว้นเสียแต่คนนั้นจะอยู่เมืองหนาว สำหรับฉัน ช่วงเวลาของปีที่ชอบที่สุดคือหน้าฝน เสียงฝนพรำๆ พัดเอากลิ่นดิน กลิ่นหญ้า และกลิ่นป่า ถ้าตอนนั้นอยู่บ้านนอกพอ

ประเทศที่ฉันอยู่ไม่มีหน้าฝน สมัยอยู่บอสตัน อเมริกา ฝนจะตกสั้นๆ แค่ช่วงเปลี่ยนฤดู จากร้อนไปหนาว และจากหนาวไปร้อน ส่วนซานฟรานซิสโก ฝนจะตกหน้าหนาวตามสไตล์ภูมิอากาศเมดิเตอเรเนียน เมืองมหา’ลัยที่ฉันอยู่จะเงียบเหงาเมื่อเข้าสู่ฤดูหนาว นักศึกษากลับบ้านตัวเองเพื่อไปฉลองคริสต์มาสและปีใหม่ ท้องฟ้าหม่นๆ กับบรรยากาศที่ดูเปล่าเปลี่ยว ไร้ผู้คน

จากเมืองที่คึกคัก แอคทีฟ เต็มไปด้วยเอเนอร์จี้ของวัยรุ่น กลับเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่ง หรือเคลื่อนไหวในจังหวะที่ช้าลง

เป็นครั้งแรกที่ฉันคิดสงสัย หรือแท้จริง ฉันไม่ได้ชอบฤดูฝน

ย้ายมาอยู่เกาหลีเกือบ 2 ปี จะครบ 2 ปีในเกาหลีเดือนหน้าวันที่ 23 สิงหาฯ และก็จะเข้าสู่ปีที่ 8 กับการใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ เพราะตอนไปเรียนต่อที่อเมริกา ฉันก็ออกเดินทางในวันที่ 23 สิงหาพอดี กลับมาเรื่องอากาศเกาหลี เกาหลีมีฤดูฝน ทั้งที่มาตอนอากาศเปลี่ยนฤดู กับตอนหน้าร้อน

ต้นไม้สีเขียว ผักผลไม้ มีให้เลือกกินหลากหลาย โดยเฉพาะผักไทยที่ปลูกในเกาหลี ฝนเติมความชุ่มฉ่ำให้ทุกอย่าง และฉันก็มั่นใจว่ายังไง ฉันก็ชอบฝนตกมากกว่าแสงแดดจ้า ที่ชวนแสบตา

ว่าถึงฤดูร้อนช่วงต้น ผลไม้ที่ออกก็มีทั้งพลัม พีช และบ๊วย เกาหลีไม่ใช่ประเทศใหญ่ หมายความว่าอากาศภาคเหนือกับภาคใต้ไม่ได้ต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญ และนั่นก็คือผลไม้หรือผักตามฤดูกาลจะออกพร้อมกันทั่วประเทศ

ฉันไปได้บ๊วยมา 10 กิโล ในราคาคือถูก ส่งตรงจากสวนทางภาคใต้ มองเห็นสีเขียวๆ ของมันดูน่าเอามาจิ้มเกลือกินแก้เปรี้ยวปาก แต่พอกัดไป ความฝาดกลับโดดขึ้นมามากที่สุด จนฉันยอมแพ้ เลยลองหาสูตรจัดการกับบ๊วย 10 โลที่อุตริไปซื้อมา

ตอนที่บ๊วยมาถึงใหม่ๆ ยังเป็นบ๊วยค่อนไปทางดิบ สีเขียวล้วนๆ แทบไม่มีสีเหลือง เขาบอกว่าบ๊วยแบบนี้ (ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า 青梅）เหมาะกับการทำเหล้าบ๊วยที่สุด ไม่รอช้า ฉันลงไปซื้อเหล้าที่ซูเปอร์หน้าบ้าน ล้างบ๊วย ลวกขวดแก้ว ใส่บ๊วย ใส่น้ำตาล ใส่เหล้า ปิดฝาทิ้งไว้ แล้วคงได้เจอกันตอนฤดูหนาว หวังว่าทุกอย่างจะออกมาดี…

รออีกไม่กี่วัน บ๊วยในกล่องก็เริ่มสุกเป็นสีเหลือง ฉันแบ่งส่วนหนึ่งดองเกลือ อีกส่วนหนึ่งมาดองหวาน วิธีทำนั้นง่ายมาก ดองเกลือแค่ล้างบ๊วย แล้วใส่เกลือ ใส่ขวดไว้ นั่งมองมันทุกวัน หวังว่าวันนึงจะได้กินปลาหมึกนึ่งบ๊วย หรือปลานึ่งบ๊วย ส่วนดองหวาน ฉันทำเป็นแยม แค่ตั้งกระทะ ใส่บ๊วย ใส่น้ำตาล แล้วกวนๆ ไปเรื่อยๆ จนพอใจ ที่บ้านฉันไม่มีตาชั่ง เลยต้องกะใส่ด้วยอัตราส่วนที่มองด้วยตา

ช่วงที่บ๊วยมาถึงบ้าน เป็นช่วงสอบไฟนอล ฉันยังจำได้ว่าพอเขียนเปเปอร์ไปได้สักพัก จนสมองเริ่มมึน ก็จะพักมานั่งแกะขั้วบ๊วย

ดอกบ๊วยปกติจะบานเป็นดอกแรกของฤดูใบไม้ผลิ ผลบ๊วยก็คงเช่นกัน (มั้ง)

เหมือนคำต้อนรับสู่ฤดูร้อนอย่างเต็มตัว